คนที่ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคซึมเศร้าดูเหมือนจะถูกกำหนดให้ร้องไห้บ่อยและรุนแรง ท้ายที่สุดแล้ว สภาพของพวกเขาวนเวียนอยู่กับความรู้สึกสิ้นหวัง สิ้นหวัง และเศร้าหมองสัญชาตญาณทั่วไปนั้นอาจผิด การศึกษาครั้งใหม่พบว่าคนซึมเศร้าไม่ร้องไห้เพื่อตอบสนองต่อสถานการณ์เศร้ามากไปกว่าคนที่ไม่ซึมเศร้า ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าอาการซึมเศร้าเกิดขึ้นอย่างน้อย 6 เดือน ความน่าจะเป็นของการร้องไห้จะลดลงอย่างมาก นักจิตวิทยา Ian H. Gotlib จาก Stanford University และเพื่อนร่วมงานของเขารายงานใน May Journal of Abnormal Psychology
นักวิจัยยังพบว่าในภาวะซึมเศร้าอย่างรุนแรง
การร้องไห้จะตัดขาดจากการตอบสนองทั่วไปต่อเหตุการณ์ที่ไม่มีความสุข อาสาสมัครที่มีภาวะซึมเศร้าที่ร้องไห้ขณะชมภาพยนตร์ที่ทำให้อารมณ์เสียมักไม่รายงานความรู้สึกเศร้าที่เพิ่มสูงขึ้น ซึ่งแตกต่างจากอาสาสมัครที่ไม่มีอาการซึมเศร้าในการศึกษานี้ พวกเขายังแสดงการตอบสนองทางร่างกายเล็กน้อยที่มักจะมาพร้อมกับการร้องไห้
“การรู้สึกหดหู่อาจทำให้การตอบสนองที่ร้องไห้ไม่ชัดเจนเมื่อเวลาผ่านไปและรบกวน [การประสานงานของ] ความรู้สึกเศร้า” Jonathan Rottenberg ผู้ร่วมวิจัยกล่าวว่า
นักวิจัยศึกษาผู้หญิง 48 คนและผู้ชาย 23 คนที่มีภาวะซึมเศร้าอย่างรุนแรง และผู้หญิง 24 คนและผู้ชาย 9 คนที่ไม่มีอาการป่วยทางจิตเวช ผู้เข้าร่วมแต่ละคนดูหนังสั้นสองเรื่อง ฉากธรรมชาติที่โดดเด่นหนึ่งฉาก อีกภาพหนึ่งแสดงให้ผู้คนโศกเศร้ากับการตายของชายคนหนึ่ง โดยเน้นไปที่เด็กชายที่รู้สึกเสียใจมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อรู้ว่าพ่อของเขาเสียชีวิต
ประมาณหนึ่งในห้าของอาสาสมัครร้องไห้ระหว่างชมภาพยนตร์เศร้า
ไม่ว่าพวกเขาจะรู้สึกหดหู่หรือไม่ก็ตาม การร้องไห้ไม่ได้เกิดขึ้นเร็วหรือนานกว่านั้นในกลุ่มที่เป็นโรคซึมเศร้า
สมัครสมาชิกข่าววิทยาศาสตร์
รับวารสารวิทยาศาสตร์ที่ยอดเยี่ยมจากแหล่งที่น่าเชื่อถือที่สุดส่งตรงถึงหน้าประตูคุณ
ติดตาม
ทั้งผู้หญิงที่ซึมเศร้าและไม่ซึมเศร้าร้องไห้บ่อยกว่าผู้ชาย ภาพยนตร์เศร้าเรียกน้ำตาจากชายเพียงคนเดียวที่ไม่มีความผิดปกติทางจิต Rottenberg กล่าวว่าจำเป็นต้องมีตัวอย่างขนาดใหญ่เพื่อสำรวจความแตกต่างทางเพศที่เกี่ยวข้องกับภาวะซึมเศร้า
การร้องไห้เป็นส่วนหนึ่งของการตอบสนองทางอารมณ์ที่ประสานกันในอาสาสมัครที่ไม่มีอาการซึมเศร้า ในกลุ่มนี้ คนร้องไห้จัดว่าตัวเองเศร้าระหว่างดูหนังมากกว่าคนตาแห้งเสียอีก ไครเออร์ยังแสดงสีหน้าเศร้าหมองในระหว่างภาพยนตร์และแสดงการตอบสนองทางกายภาพต่อความเครียดที่เพิ่มขึ้น เช่น อัตราการเต้นของหัวใจและการนำไฟฟ้าของผิวหนัง
ในบรรดาบุคคลที่เป็นโรคซึมเศร้า การที่มีหรือไม่ร้องไห้มีความสัมพันธ์กับการรายงานตนเองถึงความเศร้า การแสดงความรู้สึกทางสีหน้า หรือการตอบสนองต่อความเครียดเพียงเล็กน้อย
ในที่สุด การร้องไห้ก็ลดลงอย่างเห็นได้ชัดในผู้หญิงที่มีภาวะซึมเศร้าเป็นเวลา 6 เดือนหรือมากกว่านั้น มีเพียง 7 ใน 28 คนเท่านั้นที่ร้องไห้ เทียบกับ 10 ใน 19 คนที่ซึมเศร้าน้อยกว่า 6 เดือน
“ตำนานทางคลินิกบอกว่าคนซึมเศร้าร้องไห้บ่อยและหนัก” นักจิตวิทยา Thomas E. Joiner Jr. จาก Florida State University ในแทลลาแฮสซีให้ข้อสังเกต “หลักฐานใหม่นี้แสดงให้เห็นว่าตำนานทางคลินิกสามารถผิดพลาดได้”
ไม่มีความชัดเจนว่าทำไมการร้องไห้จึงลดลงเมื่อภาวะซึมเศร้ายังคงดำเนินต่อไป Joiner กล่าวเสริม เขาสงสัยว่าอาการซึมเศร้าที่ยืดเยื้อนำไปสู่การถอนตัวออกจากสังคมและการหยุดอารมณ์โดยทั่วไป ซึ่งจะทำให้ปฏิกิริยาน้ำตาไหลลดลง
คนซึมเศร้าอาจร้องไห้บ่อยขึ้นในบางสถานการณ์ เช่น ในที่ทำงานของแพทย์ Rottenberg ตั้งทฤษฎี
การตรวจสอบปฏิกิริยาทางอารมณ์ในชีวิตประจำวันของผู้ชายและผู้หญิงที่มีภาวะซึมเศร้าเป็นสิ่งจำเป็นในขณะนี้ นักจิตวิทยา Ann M. Kring จาก University of California, Berkeley กล่าว เธอกล่าวว่าน่าประหลาดใจที่มีงานวิจัยเพียงไม่กี่ชิ้นที่ตรวจสอบองค์ประกอบต่างๆ ของอารมณ์ที่เปลี่ยนแปลงไปในภาวะซึมเศร้า
Credit : รับจํานํารถ
